عمر برف است و آفتاب تموز*

اولش می ترسیدم! یادم هست روی کیک که ۲ و ۶ را دیدم غم ریخت به جانم! 
من در این چندماه ۲۶ سالگی با بخش های سخت تر و واقعی تر زندگی روبه رو شدم سنی نبود که بشود با لباس دختربچه احساساتی ای که بودم از آن رد شوم،زره پوش شدم چون دیدم زندگی هر روز"هل من مبارز" مگوید و رجز میخواند...
*سعدی